راحت و آرام قدم می زنم
با نگاهم فکر می کنم
با سرم جواب می دهم
و با قلمم خواهم نوشت
------------------------
علیرضا اسم کوچیکمه.صدر هم به معنای بالاست.عادت به قسم خوردن ندارم اما هر آنچه که می نویسم برگرفته از تعلقات روحی و نیازهای درونیم است که ضرورت نوشتنشان را حس می کنم! اما می گویم که بدانند:
دنیای واقعی فردا یعنی بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....
ادامه...
گذشته بر این قلمی به دست و آرام اما امیدوار و پر هیجان ..... نمی دانم که چه شد از دستم افتاد و دیگر ننوشت ...... و ناگاه در اوج احساس و امید نشست ...... و چه نشستن بی صدا و آرامی..... تا بگوید دوباره و از نو ...... شروع کن ..... شروع...